Non-fictie — Op een ochtend in Lagos ziet Femke van Zeijl een waterreservoir rakelings langs haar raam naar beneden storten. Dit incident toont hoezeer het dagelijks leven in deze miljoenenstad verschilt van het leven in Nederland. Terwijl zij nog zit te bedenken welke gemeentelijke dienst ze zal bellen, hebben haar buren al oplossingen bedacht én uitgevoerd.
In Nigeria zijn burgers grotendeels op zichzelf aangewezen. Van Zeijl illustreert wat dit betekent voor de mensen om haar heen en voor zichzelf, in prachtige, onderzoekende antropologische verhalen, met liefde en humor opgetekend.
Maar ze romantiseert niet. Mensen in welvaartsstaten zouden heel wat kunnen leren van de manier waarop mensen in Lagos omgaan met tegenslag. Tegelijkertijd zouden haar stadsgenoten ondanks hun uit nood geboren zelfredzaamheid stuk voor stuk tekenen voor meer sociale zekerheid, recht, onderwijs, zorg en een overheid waarop je kunt rekenen.